Czym są Endorfiny?

Endorfiny to grupa hormonów peptydowych,które wywołują doskonałe samopoczucie i zadowolenie z siebie, dlatego są nazywane hormonami szczęścia. Tłumią odczuwanie drętwienia i bólu. Są endogennymi opioidami, czyli wytwarzanymi samodzielnie przez organizm.

Ednorfina to silny agonista receptorów opioidowychktórych pobudzanie wywołuje stany euforyczne. Działając na te receptory endorfiny wywołują zniesienie bólu, generują uczucie przyjemności i poprawiają nastrój.

John Hughes i Hans Kosterlitz podali chemiczny skład substancji nazwanej później endorfiną, czyli wewnętrzną morfiną. Naturalnie wytwarzana przez mózg endorfina, działa podobnie jak morfina, zmniejsza ból i wprawia w błogostan.

Odkryto kilkanaście różnych endorfin produkowanych w mózgu i rdzeniu kręgowym, wpływających na odczuwanie bólu, stan uczuć i świadomości. Nazwano je molekułami emocji. Najwięcej receptorów emocji znaleziono w mózgu, w obszarach uważanych za siedzibę uczuć i ośrodki odczuwania przyjemności.

Do bodźców powodujących wydzielanie endorfin zaliczane są: śmiech a nawet samo myślenie o śmiechu oraz wysiłek fizyczny. Przypuszcza się, że przedłużony intensywny wysiłek powoduje wzmożone wydzielanie endorfin, objawiające się euforią biegacza. Za wydzielanie endorfin odpowiedzialne są też: pikantne przyprawy, jak np. papryka chili, akupunktura, czekolada, substancje psychoaktywne, efekt placebo i orgazm.

Jak działa „Bramka bólowa”?

Silny sygnał czuciowy przedostaje się do mózgu szybciej i blokuje sygnały bólowe. Proces działa podobnie jak pocieranie skóry zaraz po stłuczeniu. Pocierając skórę blokujemy przesyłanie informacji o bólu po stłuczeniu, zastępując ja informacją z ośrodków czuciowych. Jest to proces znany jako „Bramka bólowa”. Pobudzenie nerwów niosących informacje o dotyku bodźcami elektrycznymi powoduje, że docierając szybciej do rdzenia kręgowego, niż bodźce bólowe, hamują te drugie i nie dochodzi do pobudzenia centralnego układu nerwowego sygnałami bólowymi. Mózg, odbierając bodźce czuciowe, nie nadąża z przetwarzaniem bodźców bólowych. Bodźcem stymulującym może być masaż, nalepiony plaster (taping), prąd elektryczny, ciepło lub zimno. Zjawisko to leży u podstaw przeciwbólowego działania zabiegów fizjoterapeutycznych.